سايت مذهبي ذاكرين

دست كشيدم از همه دنيا
تا كه شيش گوش تو رو ديدم
من يه عمره مجرم عشقم
تو بكن كروبلا تبعيدم
+
خدا شاهد كه خيلي شب ها
ياد كروبلا گريه كردم
مادرم دعا كرده تو حقم
كه برم حرم و بر نگردم
++
كربلاي روياي اين دل شيدامه
تو حرم بميرم من كه از خدامه
دار و ندارمو به شما مديونم
هر چي دارم از الطاف آقامه

ثارالله

زندگيمو به تو مديونم
نذر عشق تو تن و جونم
تو كه جاي خود داري آقا
من سگ رقيه خاتونم
+
داره عمرم ميره تو هيئت
بده به نوكراتون بشارت
تو رو به جون حضرت عباس
بده اذن مو بيام زيارت
++
نوكرت رو اسمت بد جوري حساسه
سينه چاك تو و حضرت عباسه
حرف حساب من اينه فقط حرم
نمي دونم چه جور امضا كن خلاصه

ثارالله ثارالله

پهلوون پهلونايي با مرام و با وفا عباس
ثاني حيدر كراري شمايي دست خدا عباس
+
آقا پادشاه عالميني لقبت شده خداي احساس
فرموده آقام امام سجاد رحم الله عمي العباس
++
خشم تو يك جلوه از قضب بابات
كشته ميده والله جذبه ي چشمات
ميگن كه وقتي كه سوار مركب بودي
به رو زمين چيره ميشه پا ها

دارد سكوت ممتد تو مي كشد مرا
اين زخم هاي بي حد تو مي كشد مرا

حرفي بزن بيا به سكوت خرابه ها
حالا كه تازيانه شده سهم لاله ها

حرفي بزن تمامي دار و ندار من
از روي ني بيا بنشين در كنار من

پيشاني ات شكسته بميرم براي تو
لب تشنه اي تمام وجودم فداي تو

خون مي چكد ز گوشه ي لبها هنوز هم
شرمنده است حضرت سقا هنوز هم

عالم فداي آن لب عطشان تو حسين
زمزم شده است مست و پريشان تو حسين

حرفي بزن عزيز دلم آسمان من
جان مي دهم ز دوري تو روح و جان من

قرآن بخوان به صوت حزين اي قرار من
اي كشته ي غريب خدا، شاه بي كفن

اين زينب است زينب تنهاي تو حسين
مجنون دلشكسته و شيداي تو حسين

باور نداشتي كه پريشان ببيني ام
با دست بسته مضطر و گريان ببيني ام

دشمن غرور حيدري ات را شكست… نه
آن غيرت پيمبري ات را شكست … نه

معجر هنوز روي سرم هست غم مخور
زينب كنار اهل حرم هست غم مخور

رحمي بكن به حال پريشان دخترت
در حيرت است خيره به سر نيزه و سرت

روحش هزار تكه و قلبش شكسته است
چشم انتظار صحبت بابا نشسته است

وقتي كه از حوالي مقتل عبور كرد
بي تو تمام خاطره ها را مرور كرد

آنقدر روي خار مغيلان دويده بود
پاهاي كوچكش همه زخم و بريده بود

نزديك قتلگاه تنت را كه ديده بود
از زندگي بدون پدر دل بريده بود

از بس كه خسته بود و غم و دردسر كشيد
ديگر نخواست بي تو بماند و پر كشيد

مردي كه تو دلش پر از آهه

راز دلش رو چاه ميدونه

مردي كه تو چشاش پر از اشكه

اما لبش هميشه خندونه

مردي كه كوله بارش و بسته

يه دم و تو خونه ميمونه

چشماي خستش و به در دوخته

انگاري چش به راه مهمونه

مهموني كه داره مياد زهراست

عمريه داره روضه ميخونه

بسه تو دنيا موندنت اقا

دنبالت اومدم بريم خونه

هر جا تو باشي خونمون اونجاست

بي تو علي بهشت زندونه

راستي الان داريم ميريم خونه

گفتي وصيتاي اخر رو

گفتي بايد كجا بره زينب

گفتي گلاي ياس پر پر رو

گفتي علي به گوش عباسم

قصه مشك و تير اخر رو

گفتي برا حسن پسر هاش و

گفتي برا حسين اكبر رو

گفتي برا حسين مظلومم

تير و گلوي خشك اصغر رو

راستي بگو به زينبم دم اخر

پيروهن دوخته مادر رو

گفتي براي زينبم بايد

يه روز ببوسه زير حنجر رو

گفتي براش قصه غارت رو

گوشواره و خلخال و معجر رو

ميثم ديد آقا شب از خونه بيرون اومد شنيديد دنبال اميرالمومنين رفت، عمار، ميثم و مقداد از اين چيزا ديدن از مولا، اون شبم ديگه رفتن يه وقت آقا نزنن… يه نيمه شبم هلال ميگه دنبال حسين رفتم گفتم دور خيمه ها تاريكه، ديدم داره خارها رو از رو زمين برميداره جمع ميكنه؛ گفتم:چكار ميكني آقا؟ فردا اينا به خيمه ها حمله كنن بچه ها پاي برهنه تو بيابون؛ گودال اومد نشست شروع كرد گريه كردن…. وااااي

گفتي بايد كه از دل اتيش

نجات بده سه ساله دختر رو

گفتي يه روز ميبينه تو گودال

جون دادن و بريدن سر رو

حسين…..

مولا دست حسين تو دست عباسش گذاشت، اصلا دنيا بر اين منواله وقتي بابا بخواد سفارش كنه به داداش بزرگتر ميگه:مراقب داداشتون باشيد، به همين بهانه اومدن يوسف بردن… قمر بني هاشم تقريبا پانزده سالشه؛ يه جون پونزده ساله در نظر بگير دست حسين سي پنچ ساله رو گذاشت تو دستش، نگفت حسين مراقب داداش كوچيكت باش، گفت: پسرم مراقب همه اينها باش، همه رو به تو سپردم، زينب به تو سپردم، خواست تير از چشم در بياره از پاش كمك گرفت، همچين كه سر پايين آورد كلاخود از سرش افتاد، يه جوري زد اون نانجيب كه روي نيزه بند نشد سر……